Blog – Naar Je Zin In Je Leven

[Artikel] 3 Stellingen over jouw waarde. Wat vind jij ervan?

gepubliceerd 2 juli 2015

Waarde en betekenis kun je geven aan gebeurtenissen en situaties in je leven. Maar jij, als persoon in jouw leven, kan ook op deze manier naar jezelf kijken. Dat is een wisseling van standpunt. Vaak zijn we in een soort gesprek verwikkeld met situaties en gebeurtenissen in ons leven. We reageren ergens op. Of we gaan iets ondernemen. Maar we nemen onszelf mee. En over onszelf hebben we ook ideeën en meningen. En ook over onze waarde en onze betekenis.

Zingeving gaat over waarde en betekenis, dus zingeving gaat ook over jouw waarde en jouw betekenis. Zoals je misschien al weet hebben mijn artikelen altijd een raakvlak met zingeving. Ik ben zingevingsexpert. Vanuit dat perspectief kijk ik naar mensen en hun problemen en uitdagingen. En natuurlijk heb ik zelf ook een grote ‘click’ met dit onderwerp (anders deed ik dit werk niet).

In dit artikel deel ik 3 stellingen met je over jouw waarde. Wat vind jij ervan? Ben je het er mee eens? Oneens? Weet niet? Jouw antwoorden kun je gebruiken om te zien op welke manier je jezelf waardeert. En wat vind je daar dan vervolgens van? Is er iets wat je zou willen verbeteren?

Stelling1 = Jij bent uniek en onvervangbaar. Tegenwoordig weet iedereen eigenlijk wel dat ieder persoon een individu is en dus verschilt van de ander. Maar als je het woord ‘uniek’ daarvoor gebruikt dan zit daar al een duidelijke positieve waarde bij. ‘Uniek en onvervangbaar’ maakt duidelijk dat jij kostbaar bent. Want van jou is er geen tweede. Zelfs een eventuele tweelingbroer of – zus is niet ‘jij’. Jij bent uniek. Niemand kan jouw leven leven. Daardoor zijn alle facetten van jou, en jouw leven, door niemand over te doen. Als jij ze niet deed, bestonden ze niet. Kun je jezelf zo zien? Kun je het hiermee eens zijn?

Mag je hier ‘ja’ op zeggen van jezelf? Met een glimlach? Of hoe ervaar je deze stelling? Welke andere gedachten heb je hierbij? Welke andere emoties of gewaarwordingen heb je hierbij? Is er verlangen om dit zo te voelen? Of is er schaamte, of een schuldgevoel? Of durf je dit niet te denken? Of is er zelfs sprake van wanhoop, omdat het toch nooit gaat lukken? Of vind je deze stelling fijn? Een fijne gedachte? Fijn gevoel? Een helder ‘ja’ in jezelf? Of mag je niet zo blij zijn met jezelf?

Stelling 2 = Jij bent ongelofelijk de moeite waard. Want jij bent uniek en onvervangbaar. Op zich gebruiken we ‘de moeite waard’ ook als uitdrukking bij waardevol werk, een waardevol project, een waardevolle groei-ervaring. We gebruiken het dan als een uitdrukking van een resultaat. Zo van ‘eerst dit’ en dan is het resultaat ‘de moeite waard’. Zo is het hier niet bedoeld. Want het gaat niet over iets dat ontstaat, het gaat over iets dat zo is. Het gaat om een uitdrukking van jouw waarde. ‘Jij’ bent ongelofelijk de moeite waard. Niet omdat je iets daarvoor doet. Maar omdat je het bent.

Herken je dat dat zo is? Of komen er nu allemaal gedachten die beginnen met ‘ja, maar’?

Een kanttekening ga ik maken: jouw waarde heeft niets te maken met jouw handelingen. Jouw handelingen kunnen wel schadelijk zijn. Handelingen, dingen doen, dingen zeggen kunnen schade toebrengen. Als jij verkeerde dingen eet, word je ziek. Als jij iemand uitscheldt, heb jij het niet fijn en de ander ook niet. In je handelingen komt tot uitdrukking in welke mate liefde en toewijding op dat moment aanwezig zijn – in jou. En ‘tuurlijk: als iemand jouw auto wil stelen dan hoort die liefde en toewijding bij het koesteren van jouw bezit. Afblijven, van die auto!

Stelling 3 = Jij bent een kind van dit universum, jij bent hier thuis. Als kind van dit universum ben je verbonden met alles wat er is. Misschien klinkt je dat wat zweverig in de oren. Maar denk maar even met me mee. Als kind ben je geboren uit ouders die teruggaan op generaties en generaties voor hen. Rondom jou zijn allerlei mensen die jou in de gelegenheid stellen je leven te leven. Supersimpel: de bakker bakt jouw brood, terwijl de fietsenmaker jouw fiets repareert zodat je in het zomerzonnetje je eten kan halen. Met cash of pinpas, omdat je over geld kan beschikken. Misschien ben je bewust van je adem omdat je net een stoplicht wilt halen. Onze planeet is toe aan haar derde atmosfeer. Duizenden jaren heeft deze lucht, waarover jij nu beschikt, miljoenen en miljoenen mensen en dieren en planten levensadem gegeven. En uiteindelijk is alles, deze planeet, met alles erop en eraan, gevormd uit sterrenstof. En hier, en nu, ben jij hier thuis. Je bent al op je bestemming.

Mag je ‘ja’ zeggen van jezelf? Op deze 3 stellingen? Met een glimlach? Of mag je niet zo blij zijn met jezelf? Van jezelf? Omdat dat niet hoort? Mag? Netjes is? Jij het niet verdient? Jij er niet toe doet?

Bedenk wat het je oplevert als jij volmondig ‘ja’ kan zeggen! Een goed humeur. Geen zorgen. Vertrouwen, zeker ook in jezelf. Je durft dingen aan te pakken. Je wilt dingen oppakken. Je wilt dingen leren. Je wilt relaties aangaan en dingen delen met andere mensen. Je gunt jezelf en de ander een fijn leven. Je kunt voor jezelf opkomen. Je kunt voor anderen opkomen. Rust in je hoofd. Vrede in je hart. Je hebt zin in je leven. Hoe gaaf is dat!

[Artikel] Hoeveel zin heb jij in je eentje?

gepubliceerd 18 juni 2015

Het grootste geschenk dat we van anderen kunnen ontvangen is onze individualiteit. Als anderen ons stimuleren rechtop te staan, op onze eigen benen. Dat we vertrouwen ontwikkelen in onszelf en in de wereld. Dat we capabel worden om nieuwe dingen te ontdekken en onszelf kunnen redden. Als we werkelijk ‘ik’ mogen leren zijn. Uniek en onvervangbaar.

We groeien op in een mensenwereld. We leren van de mensen om ons heen. We groeien op in een familie, vader, moeder, broertjes en/of zusjes, of niet. Generaties voor ons. Geschiedenis van dorp, stad, streek of land. Van onze ouders en verzorgers leren we ‘hoe het hoort’. Van onze leeftijdgenoten leren we ‘erbij te horen’ of juist niet. Van onze leraren leren we over de wereld.

Als mens ervaren we onszelf als individu, als mensen zijn we een sociaal wezen.

In je eentje kom je een eind, maar zonder anderen werkt het niet. Als kind zijn we werkelijk voor ons leven afhankelijk van onze ouders/ verzorgers. We kunnen geen eten klaarmaken, we moeten nog leren kauwen. We kunnen ons niet aankleden of een trap oplopen en naar bed gaan. We kunnen ons huis niet onderhouden, we hebben geen cent. We moeten er maar op vertrouwen dat mensen weten wat ze zeggen als ze het beste met ons voorhebben.

In je eentje kun je je ook levenspad pad gaan, zelfs als anderen je fors tegengewerkt hebben. Als kind zijn we werkelijk voor ons leven afhankelijk van onze ouders/ verzorgers. En voor dat leven zijn we bereid tot veel dingen. Dan zijn we bereid heel ver te gaan om te kunnen voortbestaan. Daardoor kunnen we zelfs jaren aan mishandeling doorstaan. Dat zet onze individuele ontwikkeling gigantisch onder druk, we krijgen een knauw. Maar we zijn nog in leven.

Tegenwerking, mishandeling of trauma’s werken op een specifieke manier door in je leven. Voor veel mensen is het zonneklaar dat er sprake was van grote problemen. Anderen herinneren zich gaandeweg in hun leven meer en meer van de situaties en de details. En je geeft jezelf eigenlijk een gigantisch geschenk als je besluit dat dat niet het laatste antwoord is. Want je gaat wel op zoek naar betere antwoorden. Het kenmerk van deze start in je leven is dat je weet dat je een zware last hebt.

Subtielere vormen van vervreemding leren ook allerlei akeligheden op, terwijl je niet weet waardoor je je zo voelt. Je weet niet ‘wat’ er nou is, maar je weet wel ‘dat’ er iets is. Het is ook verwarrend, want je had toch een leuke jeugd? Je groeide toch op in een leuk gezin? Leuke vriendjes en vriendinnetjes? Het was toch leuk? Hoezo is het nou zo rot dan?

Een gevoel van onrust of hopeloosheid, een gevoel van vervreemding, of je een soort bedrieger voelen en vast ontmaskerd gaan worden, een angst voor intimiteit, een gebrek aan commitment in je relaties, een gebrek aan waarde en betekenis in je leven; het zijn allemaal signalen van een fundamentele beschadiging. Je hebt een gevoel van onrust, of denkt dat toch niets gaat lukken. Je voelt pijn, je voelt je leeg en geïsoleerd. Tegelijkertijd wil je dit niet meer. En je wilt ook niet langer je tijd verspillen met lapmiddelen, die toch het gewenste resultaat niet hebben. Zonde van je tijd. Maar hoe wel?

Het is de hoogste tijd voor een transformatie als je verlangt naar vrede in jezelf en rust in je hoofd. En het paradoxale is natuurlijk dat je daarvoor eigenlijk ook anderen nodig hebt. Niet om het voor je te doen. Zeker niet, jij zult het werkelijk zelf gaan doen. Maar anderen kunnen je de weg wijzen omdat ze het pad zelf al gegaan zijn. Dat geeft houvast en een klankbord. Zodat je er niet alleen voor staat. Uiteindelijk komt alle moed uit je zelf. Maar anderen kunnen je wel helpen die moed tot bloei te brengen.

Natuurlijk is die fundamentele beschadiging te helen. Omdat juist deze beschadiging volkomen tegennatuurlijk is. En als we aan de slag gaan om het leven weer op het rechte pad te zetten, zoals het bedoeld is, dan doet ons dat innig goed. Omdat we zo, en niet anders, bedoeld zijn.

Als we thuis kunnen zijn bij onszelf, zijn we thuis in de wereld. Als individu hebben we een binnenwereld. We ervaren ons als ‘iemand’. We zijn een denkend, voelend en willend wezen. Dat moet door een ander worden verstaan, anders blijven we een ‘ding’.

Alleen in een werkelijke ontmoeting, in het werkelijk verstaan van elkaar, wordt genezing mogelijk gemaakt. We hebben anderen nodig om op te groeien. Maar we hebben de wijzen onder hen nodig om heel te worden en werkelijk mens te worden.

Dat heeft zin. Dat doet ons goed.

Dan zijn we in staat bewust zin te ontlenen aan ons leven.

En dat is oneindig waardevol.

[Artikel] Helden, wat heb je eraan?

gepubliceerd 4 juni 2015

Helden bestaan in allerlei variaties. Ze bestaan als mensen in de wereld om ons heen, vroeger of nu; ze figureren in films en verhalen. In dit artikel zal ik ‘de held’ gebruiken. En daarmee bedoel ik per se ook: de vrouwelijke held, de heldin. Dus het gaat hier, in het verdere artikel, over ‘de held (m/v)’.

Iedereen heeft wel mensen die hij of zij als held betitelt. Helden worden ook vaak door een grotere groep als zodanig erkend. Bijvoorbeeld Marco Kroon, die de Militaire Willemsorde kreeg. Moed, Beleid en Trouw zijn de kenmerken waarmee de toekenning van de Willemsorde staat of valt. Moed en Trouw zijn natuurlijk eigenschappen van een held. Of Moeder Teresa, die voor haar werk onder de armen van Calcutta in 1979 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. James Bond, Harry Potter, en noem ze maar op, opereren solo als held, bijgestaan door helpers. De ‘Incredibles’, in de animatiefilm Mr. Incredible, is een niet zo doorsnee gezin van superhelden. Ook onze huisdieren kunnen een held zijn: de hond Snuf, de hond Lassie.

Helden kun je ook opvatten als culturele iconen, omdat ze bepaalde aspecten en eigenschappen van onze gemeenschappelijke identiteit vertegenwoordigen. De held verslaat bijvoorbeeld de slechterik. Het goede zal dus zegevieren. Het is belangrijk het goede te doen en het slechte na te laten, zo leren we. De held komt op voor de verdrukten. Iemand die al op de grond ligt, geef je geen trap na. Je mag je kleine broertje/ zusje niet pesten.

En helden zijn helden omdat hun heldendaden altijd heldhaftig zijn. Helden zijn tijdsbestendig, zo ervaren we. En helden blijven helden zolang we dat zo opvatten. Een omslag in cultuur waardoor eerdere helden van hun voetstuk vallen komt voor. Denk maar aan Nazi-Duitsland, diverse leiders in de Sovjet-Unie die uit de gratie raakten, het standbeeld van Saddam Hoessein dat omver getrokken werd. De nieuwe held is dan vaak te vinden in de groep die een duidelijke bijdrage leverde aan de cultuuromslag.

Helden vind je in de wereld om je heen, maar je kunt ze ook in jezelf leren vinden. De eerste helden leren we natuurlijk kennen als ‘de ander’. In verhalen, die ons als kind worden voorgelezen of verteld. Of in liedjes. Of in de verhalen die we zelf gaan lezen. Of de films die we gaan kijken. De held, en niet wijzelf, gaat op pad. Maar soms komen wij in situaties terecht waarin we wel moeten handelen. Waarin we worden opgeroepen het goede te doen. Of, op z’n minst, de situatie niet erger te maken.

Het avontuur van de held in jezelf staat symbool voor volwassen worden en tot inzicht komen. Elk heldenverhaal heeft een verhaallijn. Er is sprake van een ontwikkeling. Aan het eind van het verhaal is de held veranderd en beschikt over meer vermogens, kennis, inzicht en wijsheid dan aan het begin van het verhaal. Net zo is het bij ons. We worden geboren, we groeien op. Na wat struikelen leren we rechtop staan en lopen en rennen. We gaan naar school, leren lezen en rekenen. En we leren van alles over de wereld, toen en nu. We gaan een vak leren, al dan niet na een studie. We groeien op, krijgen het lichaam van een man of vrouw. Enzovoorts, enzovoorts.

De held in jezelf komt in beeld als je geroepen wordt tot iets groters. Iets groters is dan iets meer omvattends dan je eigen persoontje en je dagelijks beslommeringen op zich. Het is ook iets waarvoor je je wilt inspannen.

Het avontuur van de held kent enkele stappen:

De oproep te volgen wat je diep raakt, wat je ideaal is; je roeping, je ziel en zaligheid volgen.

Er komen helpers in beeld die de held uitleg geven of een magisch geschenk. De held gaat op pad en gaat een drempel over, het oude en vertrouwde wordt achtergelaten. Het avontuur ligt voor hem. Er komen beproevingen, de held moet zich zuiveren en teweer stellen. De held vindt de schat/ het elixer/ het ideaal/ de graal/ etc. En ervaart onmacht, een spanningsveld tussen hoe het nu is en hoe het zou moeten zijn. Dan volgt de terugkeer naar het licht, alle tegenstellingen gaan op in een eenheid die blijvend is. En uiteindelijk is er de integratie van het innerlijk licht met het gewone aardse leven. De held leeft in de wereld en wil de wereld helpen. De held accepteert de wereld zoals deze is. En integreert de opgedane wijsheid en geeft die door. De held neemt zijn eigen verantwoordelijkheid, ook als mensen niet geïnteresseerd lijken.

Wij kunnen gebruik maken van de symboliek van de held in onszelf om als mens werkelijk te groeien. Te groeien tot waarachtige volwassenheid. Zelf op zoek te gaan naar waarachtige kennis en zelf ons inzicht te vormen. En volkomen zelfstandig verantwoordelijk te leren zijn, voor onszelf, de ander en de wereld. De held is niet langer afhankelijk van anderen voor zijn innerlijke vrede en innerlijke rust. De held is zichzelf genoeg en staat tegelijkertijd ten volle in de wereld. En kent de betekenis van het bestaan.

Dat hebben we eraan!

[Artikel] Healing The Primal Wound – Hoezo?

gepubliceerd 21 mei 2015

‘Healing the Primal Wound’ is een Engelstalige uitdrukking voor een belangrijk verschijnsel. Dat deze uitdrukking in het Engels is kan een nadeel zijn. Misschien hebben mensen die niet zo thuis zijn in deze taal er moeite mee. Aan de andere kant ben ik tot nog toe geen betere en net zo rake beschrijving in de Nederlandse taal tegengekomen. Dat is de reden dat ik toch het Engels gebruik. En ik zal mijn uiterste best doen om het zo goed mogelijk uit te leggen.

Iedereen kan te maken krijgen met dit verschijnsel. Daardoor is het belangrijk, want het is een algemeen verschijnsel. Ook heb je het zelf niet zo door, veel dingen in je leven kunnen er door worden beïnvloed. Of het een probleem wordt ligt er aan. Het kan een probleem worden waar je werkelijk een oplossing voor wilt vinden.

Healing the Primal Wound gaat over:

1) Healing

2) Primal

3) Wound

‘Healing’ wil zeggen dat er iets genezen wordt. Dat er iets ‘heel’ wordt. Genezen kun je opvatten als herstellen van gezondheid. En je kunt genezen tegelijkertijd ook opvatten als het verzachten of verlichten van verdriet, angst en andere emotionele pijn. Genezen kan ook betekenen dat wat gebroken was wordt hersteld naar de natuurlijke staat van zijn. Dat je als mens weer compleet wordt, een totaal mens. En dat je het contact herstelt met je natuurlijke plaats in je leven en in de schepping. Dat betekent dat je in evenwicht bent in en met jezelf, je omgeving en de kosmos.

‘Primal’ wil zeggen de eerste, die aan de oorsprong ligt, het fundament. De grootste, de meest oorspronkelijke, de meest belangrijke, de meest fundamentele, de meest centrale, datgene dat ervoor zorgt dat je het werkelijk kan begrijpen. Het is de sleutel die alle kennis over dit verschijnsel ontsluit.

‘Wound’ betekent wond, verwonding. Hier gaat het over de verwondingen, de kwetsuren die je op kan lopen in emotioneel en spiritueel opzicht. Je gevoelens worden gekwetst. Je hart doet zeer. Je kan de richting van je leven kwijtraken. In extreme gevallen van verwonding zou je zelfs kunnen spreken van de verwonding van je ziel.

‘Healing the Primal Wound’ gaat over het genezen van de verwonding(en) van jouw fundament, in emotioneel en spiritueel opzicht. Als jij het naar je zin wilt hebben in je leven, wil je hier zo min mogelijk last van hebben. Je wilt geen verwondingen in emotioneel en/of spiritueel opzicht. Tegelijkertijd kun je je misschien ook voorstellen dat iedereen wel eens een deukje oploopt. Een krasje op z’n ziel krijgt. Misschien herinner je je wel situaties die dwars door je ziel hebben gesneden. Maar of het een probleem wordt en of het een probleem blijft is niet vanzelfsprekend. Dat hoeft niet. Als mensen bezitten we ook een groot vermogen tot herstel. Dat zorgt voor het als vanzelf weer gezond worden, met hooguit een mooi geheeld litteken. Maar soms heb je hulp nodig.

Waardoor kan jouw fundament worden gekwetst en beschadigd of zelfs worden verminkt? Als mens is een van onze meest wezenlijke eigenschappen dat we relaties kunnen hebben. We zijn een relationeel wezen. We staan in relatie tot alles om ons heen. Onze vrienden, ons gezin, onze huisdieren, het onkruid in de tuin, ons werk, onze carrière, onze collega’s, voorbijgangers op straat, onze gedachten, ons lichaam, de belastingaangifte en de kosmos.

We worden mens doordat we relaties hebben. Zonder relaties kunnen we bestaan, maar met relaties komen we tot leven. Lange tijd is gedacht, ook door wetenschappers, dat baby’s en kleine kinderen dit van hun ouders of verzorgers leren. Dat het een aangeleerde eigenschap is. Dat we een vaardigheid hebben geleerd. En als daarin iets fout gaat, in dat aanleren, dan kun je dat gewoon op latere leeftijd bijleren. Toch? Wetenschappers hebben nu ontdekt dat de zaak toch iets anders ligt. Baby’s blijken te worden geboren met een instinctieve voorkeur voor de geur van de melk van hun moeder; de klank van een menselijke stem en het beeld van een menselijk gezicht. Dat zijn relaties die baby’s zelfstandig, zonder enige aanmoediging van buitenaf, aan willen gaan. Aangeleerd? Ik dacht het niet.

Als op jonge leeftijd ons essentiële verlangen naar veilige relaties wordt verminkt kan dat een levensgroot probleem worden. Omdat het je levenslust lange, lange tijd vergalt. En omdat het op zo’n jonge leeftijd gebeurde heb je jezelf niet kunnen helpen. En omdat er geen hulp voorhanden was, was de enige oplossing ‘wegwezen’. Weglopen, je verstoppen of alles verdringen. Omdat je als mens in relatie wilt staan, omdat dat zo fundamenteel is voor je levenslust ga je liever door dan dood.

Maar nu je volwassen bent kun je het wel aan om deze verwondingen te helen!

Je bent niet meer machteloos. Je bent niet alleen. Je kunt om hulp vragen. Je kunt iemand zoeken die jou begrijpt en met je mee oploopt. En met de hulp van een transformationeel professional, die jouw proces begrijpt, is er ontzettend veel mogelijk.

Op jouw succes!

[Artikel] Dit Heb Je Nodig Voor Een Perfecte Balans In Je Leven: 3 Dingen!

gepubliceerd 7 mei 2015

Het voordeel van een perfecte balans in je leven is dat je het naar je zin hebt in je leven.

Dat je je eigen leven ziet zitten. Dat je weet waarvoor je de dingen doet. Dat je ze met plezier doet en er energie van krijgt. Dat je op je gemak bent bij jezelf. Dat je geniet van waardevolle relaties met je partner, gezin, familie, vrienden. Dat je je eigen competenties kunt en wilt inzetten, vanuit zelfvertrouwen en assertiviteit. Dat je plezier hebt. Dat je thuis bent waar je bent.

Als je een perfecte balans hebt, wil dat zeggen dat je drie dingen hebt:

1) je hebt overzicht over wat je moet en wilt doen;

2) je hebt genoeg energie om die dingen te doen;

3) je hebt plezier in wat je doet.

Wees eerlijk: heb je dan eigenlijk nog meer nodig?

Het eerste ding dat je wilt hebben: Als je overzicht hebt over je wat moet en wat je wilt doen, dan doe je wat je te doen staat zonder verdere gedachten erbij. Dat geeft innerlijke rust. Je doet wat je moet doen. Je weet waarom je het moet doen. En daar heb je geen verdere gedachten bij. Je moet bijvoorbeeld hoogwaardige voeding eten om je lichaam en geest gezond te houden. Dat is wat je weet. En het is wat je wilt, omdat je dit jezelf gunt. Moeten en willen vallen samen in je intentie en je gedrag. Jij eet lekker eten dat jou voedt en daar heb je elke dag zin in.

Wat je hierbij MOET weten: Ik gebruik het woord ‘moeten’ om aan te geven dat sommige dingen niet anders kunnen worden gedaan of kunnen bestaan dan op juist die manier. Jij moet ademen. Anders houd jij op met bestaan. Zo’n soort ‘moeten’.Ik gebruik het woord ‘moeten’ dus op een heel andere manier dan je misschien denkt. Ik gebruik het niet op een negatieve manier. Het woord ‘moeten’ is niet ons favoriete woord, dat weet ik heel goed. Het doet veel te veel denken aan ‘dwang’ en ‘gedwongen worden’. En dat is afgrijselijk. Als het gaat over dwang dan gaat het direct over een heel grote onvrijheid. Niemand wil dat. Natuurlijk niet. Maar over dat ‘moeten’ heb ik het hier niet. Het is heel belangrijk dat jij handelt vanuit de grootst mogelijke vrijheid. Zonder die vrijheid kun je jouw authentieke zelf niet ontplooien En zonder die vrijheid kun je geen perfecte balans in jouw leven creëren.

Het tweede ding dat je moet hebben: Als je genoeg energie hebt om de dingen te doen die je moet en wilt doen, dan raak je nooit uitgeput. Misschien dat je van veel doen wel eens spierpijn krijgt, of dat je heel moe ergens van bent, maar uitgeput raak je niet. Je kan gemakkelijk omschakelen naar rust nemen, uitrusten en goed slapen. En je weet dat je daardoor weer helemaal opgeladen aan een nieuwe dag kunt gaan beginnen.

Het derde ding dat je moet hebben: Als je plezier hebt in wat je doet, hoef je nooit meer te werken. Omdat niets meer op werken lijkt. Als je ‘werken’ opvat in de zin van dat ‘werk’ nu eenmaal moet, er bij hoort, je anders niet te eten hebt etc. Maar als je je werk leuk vindt, en boeiend en nuttig voor de wereld en uitdagend en afwisselend en gezellig enzovoorts, dan heb je het over de waarde van je tijd. Dat is heel iets anders.

Het is buitengewoon waardevol om een perfecte balans in je leven te creëren. Omdat je ten volle geniet van de waarde van je tijd en de waarde van elk moment.

[Artikel] Wat is NU belangrijk?

gepubliceerd 23 april 2015

NU.

Het is het moment dat je handelt, leeft, beweegt, spreekt…

Wat er belangrijk is aan NU is dat het het enige moment in je leven is waarop je iets aan een situatie KUNT veranderen.

Niet gisteren.

Niet morgen.

Alleen maar NU.

Dus NU is belangrijk.

Waarom is dat belangrijk?

Waarom is eigenlijk een verkeerde vraag. We kennen misschien allemaal wel dat antwoord dat je als kind wel eens kreeg als je veel te vaak ‘waarom’ had gevraagd. “Waarom?” “- Daarom!”

Waarom suggereert dat er maar 1 antwoord is. Sommige vragen hebben inderdaad maar 1 antwoord. Bijvoorbeeld dit soort vragen: wat is de temperatuur in graden Celsius waarbij zuiver water kookt onder een druk van 1 atmosfeer? Antwoord: 100 graden Celsius. Andere dingen worden door meerdere factoren beïnvloed. Andere vragen hebben meer mogelijke antwoorden, die allemaal van belang zijn.

Meerdere antwoorden zijn mogelijk bij levensvragen of vragen van het hart, bijvoorbeeld “Waardoor is NU belangrijk?”of “Waartoe is NU belangrijk?”

Een van de antwoorden is dat slimmer NU aanwezig zijn afrekent met stoorzenders. Stoorzenders in onze gedachten bezorgen ons last. Het gaat bijvoorbeeld om gedachten waarin je jezelf afwijst. Je vind jezelf niet mooi/ aardig/ goed genoeg/ noem maar op. Of wanneer je lijkt te twijfelen om die andere baan te zoeken. Je je niet uitspreekt over iets dat je hindert, maar je blijft wel piekeren. Rottigheid in je relatie met je partner houd je bezig. Als je pijn hebt in je lichaam dan leidt dat ook af. Soms is het lastig om hier iets te verminderen, omdat je echt pijn hebt. Maar alle verdere gedachten over die pijn kunnen wel een stoorzender worden.

Jezelf best de moeite waard vinden, maar …

Jezelf best de moeite waard willen vinden, maar …

Oude richtlijnen over wat je hoort te doen.

Oude richtlijnen over wie je hoort te zijn.

Of deze: lieve meisjes…. Of: echte jongens ….

Stoorzenders wil je het liefste kwijt zijn, want ze kosten je energie en aandacht, die je heus beter kan besteden. Stoorzenders zijn erg, want ze zijn zonde van je tijd. Die aandacht en die energie heb je dus niet paraat voor dingen die er echt toe doen. Weg is de brandstof voor je wensen en persoonlijke dromen en doelen. Het deel van je aandacht en energie dat opgaat aan jouw stoorzenders ben je kwijt.

Doordat stoorzenders je mentale horizon verkleinen kom je veel moeilijker toe aan wat je werkelijk van harte wilt. Stoorzenders verkleinen je mentale horizon. Dat werkt als volgt. De mentale horizon is de ruimte in je hoofd en de ruimte in je waarneming waarmee je functioneert en waarmee je naar de dingen kijkt. Als die mentale horizon goed en vitaal is, dan kijk je fris en alert, zonder zorgen, om je heen en doe je de dingen die je wilt of moet doen – zonder verdere gedachten. Die goede, vitale mentale horizon kun je vergelijken met een groot raam.

Stel je voor dat je bij een groot raam staat. Je kunt alles zien, een heel panorama. Je kunt ver naar links kijken en ver naar rechts. Naar boven en naar beneden. En stel je vervolgens voor dat luiken aan weerszijden van dat grote raam voor een deel dichtgaan. Bijvoorbeeld half dicht. Nu zie je aan weerszijden de binnenkant van de luiken, donker. Het hele uitzicht dat je door het raam had is verkleind tot wat je recht vooruit nog kan zien. En je ziet dus bepaalde dingen echt niet meer.

Gerichte aandacht helpt je om stoorzenders aan te pakken. Het eerste plan van aanpak is gerichte aandacht. Daardoor ontstaat nieuwe ruimte

Gerichte aandacht neemt je gedachten en stoorzenders waar terwijl ze er zijn. Gerichte aandacht neemt ook je emoties waar zoals ze er zijn. En jouw gerichte aandacht doet er vervolgens niets mee. Jij doet er verder niets mee. Je neemt waar dat er een automatische gedachte of stoorzender actief is. Je voelt je emotie zoals die is. En je doet er niets mee. Het is zoals het is.

Als je het wilt veranderen werkt het veel beter om iets heel anders doen.

Het centraal stellen van wat jou goeddoet maakt een einde aan stoorzenders. De oplossing is om de ruimte, die is ontstaan door gerichte aandacht, te vullen met wat jou goeddoet. Wat jou goeddoet is waar je graag aan toe wilt komen. Het zijn de dingen waar je hart naar uitgaat. Een goede relatie met jezelf, rust en ontspanning, waardevolle relaties met anderen, fijn werk, opgewekt en doelgericht werken aan jouw persoonlijke doelen.

Daarmee KAN je je NU volledig richten op wat jouw leven waardevol maakt!

[Artikel] Moet dankbaarheid echt?

gepubliceerd 9 april 2015

We raken soms overspoeld en overweldigd door alle stress of door ongezonde relaties in ons leven, dat we graag anders zouden willen. Soms zitten de dingen tegen. Hebben we het te druk. Moeten we teveel. Zijn we te moe. Kost het allemaal meer moeite. Hebben we spanningen, misverstanden of zelfs ruzie binnen onze relaties. Laat het verleden ons niet los. Zouden we wel anders willen …

Maar weten we misschien niet ‘hoe’?

Vinden we dat de ander maar moet veranderen?

(daar zit het probleem natuurlijk)

Of dat die nare jeugd maar moet verdwijnen?

(als dat zou kunnen heb je geen probleem, toch?)

Of ontdekken we dat op zo’n manier dingen ‘willen’ meer te maken heeft met ‘wensen’ dan met ‘zelf mogelijk maken’?

Want als je dingen ‘wilt’ dan wil je ze natuurlijk. Maar wat voor soort ‘willen’ is dat dan? Mogen? Moeten? Wensen? Meteen uitvoeren? Er toe in staat zijn?

Wat?

Helaas hebben sommige dingen langer de tijd nodig om ze te veranderen. Gedragsveranderingen (dat betekent dat je dingen anders gaat doen of dat je een nieuwe gewoonte aanleert) hebben 4 tot 6 maanden nodig. Je leest het goed! Je hebt MINIMAAL 4 tot 6 maanden nodig om dingen duurzaam en voor altijd anders te kunnen doen.

Dat is niet van vandaag op morgen.

Wat kun je vandaag (en ook morgen) wel?

Als je van jezelf houdt en overstroomt van liefde voor alles, dan heb je geen problemen meer. Maar je voelt wel aan dat dat niet zomaar een realistisch doel kan zijn. Omdat dit geen kwestie van een beslissing is. Je kunt er wel ’ja’ op zeggen, maar dan kan je het nog niet. En ik weet ook, uit ervaringen met de cliënten waarmee ik heb gewerkt, dat ‘van jezelf houden’ soms wel een heel grote brug te ver is. Dat dat een mega-obstakel is. Dat mensen bijna over hun nek gaan (sorry) als ‘van jezelf houden’ ter sprake komt.

Hoewel het wel heel erg veel zou oplossen natuurlijk, als je van jezelf houdt. Dan aanvaard je jezelf zoals je bent en stel je jezelf op prijs. En daarmee gelijk de ander, want zo werkt onbevooroordeeld aanvaarden. Dus die problematische en ongezonde relaties trekken subiet bij. Een hele hoop stress raak je kwijt, want je hebt veel minder oordelen en weerstanden.

Klinkt goed? Als je hier naar toe wilt werken dan zul je niet 1-2-3 resultaat zien. Helaas, maar zo werkt het wel.

Dus wat kun je wel? Vandaag? En morgen?

Dat is dankbaar zijn.

Het is een overtreffende trap van ‘fijn, hè’ en ‘hé, wat leuk’ ervaren: Dankbaarheid.

Het is een transformerende emotie, een transformerende gewaarwording, die helend is.

Hier kan ik wel veel over vertellen, maar het belangrijkste is dat je het doet.

Dankbaarheid is de transformatie.

En net zoals je niet uit een boekje kan leren hoe je moet zwemmen (dus zonder zwembad), zo is het ook met dankbaarheid. Je kunt er niet wezenlijk over nadenken, je moet het doen. (Of anders gezegd: als je er wezenlijk over na zou kunnen denken, kun je dat niet zonder tegelijkertijd dankbaarheid in jou aanwezig is).

Waar je wel over na kan denken zijn de dingen waar je nu niet dankbaar voor kan zijn. Ik kan me best voorstellen dat wanneer ik voorstel dat het helend is voor jou als jij je dankbaar voelt voor …. (vul maar in).

Dat jij vervolgens denkt: “nou, ik dacht het niet, want … (vul maar in).

Of zelfs: “nooit!, want … (vul maar in).

Maar ook hier kun je, liefst met maar kleine, milde oordelen, kijken naar wát het nou is, dat waarvoor je niet dankbaar kunt of wilt zijn.

Dankbaarheid is iets wat je doet.

Het is iets wat je doet om het te kunnen voelen.

En iedereen, hoe getraumatiseerd ook, kan zeker drie dingen opnoemen om dankbaar voor te zijn.

Bijvoorbeeld voor de hoop, die er ondanks alles gebleven is.

Of voor het verlangen dat blijft om alle pijn achter je te laten.

Oefening: Het werkt het beste hier ’s ochtends en ’s avonds wat tijd voor te nemen. ’s Ochtends net na het wakker worden, met een kopje thee of koffie, even ervoor gaan zitten en je afvragen: “waarvoor kan ik me nu van harte dankbaar voelen?” ‘Waarvoor kan ik oprecht tegen het hele universum zeggen: dank u wel!” (of kies voor ‘dank je wel’ als dat voor jou beter voelt).

En spreek het vervolgens hardop uit. In de vorm: “Dank u wel voor …”. Of: “dank u wel dat …” ’s Avonds kun je dezelfde dingen noemen. Het gaat zeker ook om de herhaling! Maar je kunt bijvoorbeeld ook elementen uit de voorafgaande dag gebruiken, als je je voor ontdekkingen, complimentjes, een mooie prestatie of product, situaties of gebeurtenissen dankbaar kunt voelen. Doe het ongeveer binnen een half uur voordat je gaat slapen. Spreek het hardop uit. Zo maak je ook je gedachten en emoties rustiger en kun je meer ontspannen gaan slapen.

Moet dankbaarheid echt?

Ja, als jij jezelf NU wilt ontgiften van stress en rottige relaties! Het werkt meteen!

[Artikel] Hoezo dit logo?

gepubliceerd 23 maart 2015

Hoezo dit logo?

Hier zie je het logo van Naar je Zin In Je Leven.

Een heteluchtballon.

Naar Je Zin In Je Leven is een naam, maar ook een URL van een website. De URL is www.naarjezininjeleven.nl. De site waar je nu bent. Zowel dit eZine als de website zijn manieren om de diensten die ik bied onder de aandacht te brengen.

En wat dan natuurlijk heel goed werkt zijn afbeeldingen.

Onze hersenen nemen visuele informatie veel en veel sneller op dan geschreven tekst. Met afbeeldingen kun je ook heel direct een gevoel overbrengen of een emotie laten zien. In geschreven tekst wordt dat al gauw een alinea (of twee).

Dus wat wil ik je nou overbrengen? Met een kleurenfoto van een luchtballon? En dan nog maar een deel ervan. En wat dan met die zin in je leven? Je zult maar vliegangst hebben terwijl mijn diensten te maken hebben met lekker in je vel (komen te) zitten.

Daar zijn eigenlijk een paar redenen voor te noemen, voor het gebruiken van die afbeelding van een luchtballon. Het is symbolisch.

Je hebt afstand nodig om te zien wat er toe doet. Stel dat je letterlijk met je neus tegen de gevel van het Empire State Building gaat staan. Dan zie je niets van het gebouw in z’n geheel. Laat staan dat je ziet hoe hoog dat gebouw is. Of hoe het in de omgeving past (of niet). Maar als je afstand kan nemen tot je zorgen, je stress of je verdriet of problemen, dan ontstaat er ruimte om andere beslissingen te nemen. Er ontstaat bijvoorbeeld ook ruimte om wat meer los te komen van je emoties als die je dreigen te overweldigen.

Je hebt ruimte nodig om nieuwe keuzes te kunnen maken. Dan kun je ze vrijwillig en weloverwogen maken. Je hebt helderheid in je hoofd nodig. En ruimte in je hart.

Die heteluchtballon in het logo staat bijvoorbeeld symbool voor rustig onbevangen afstand nemen. Afstand nemen van het gewoel waar je middenin lijkt te zitten. Op rustige afstand kun je veel en veel meer overzien van jezelf en je situatie. Net zoals je – zwevend in de luchtballon – het hele landschap onder je kan overzien en de wind je meeneemt naar wat verderop ligt.

Je maakt de beste keuzes als je eigenlijk alles kan overzien. Als alles wat er toe doet kan worden meegewogen in je keuzes en beslissingen. Een regenboog bevat toch ook alle kleuren licht? De heteluchtballon in het logo heeft die regenboogkleuren, met daarachter de weidsheid van een onbewolkte hemel. Geen wolkje te zien, geen vuiltje aan de lucht. Als je alles zou kunnen overzien, dan worden beslissingen en keuzes heel eenvoudig. Je kunt ze nemen in alle vrijheid.

En op een andere manier gebruiken we gewone ballonnetjes om feestjes te vieren. Dus ook in onze handen kunnen we ballonnetjes vasthouden. Opblazen, in de lucht laten, ophangen. We kunnen er ook figuurtjes en beestjes mee maken. In allerlei kleurtjes en afmetingen verkrijgbaar. Dan staan ze voor plezier en pret. Als kinderen hadden we zelf dat talent, om het niet alleen leuk te hebben, maar het ook leuk te maken. Daar was eigenlijk niets voor nodig. En als we dat talent terugwinnen dan hebben we veel gewonnen! Ballonnetjes, groot of klein, herinneren ons aan dat talent!

Ik hoop dat deze inleiding over mijn keuze van het logo je aanspreekt. Dat het je een beeld geeft van mijn insteek. En ik hoop natuurlijk dat je het leuk vond om te lezen!