Je ziel herkent heelheid
De ontwikkeling van ons innerlijk leven, gedijt niet door verkeerde zorg.
Een moederwond kan leiden tot wantrouwen, angst, onzekerheid, schuldgevoelens, schaamte, diffuse grenzen, minderwaardigheidsgevoelens, een laag zelfbeeld…
Als je er middenin zit, zie je zelf geen weg eruit.
Toch hebben veel mensen hun moederwond geheeld.
Een moederwond zet zich vast op de niveaus van je emoties en overtuigingen.
Een moederwond raakt nooit aan de oorspronkelijkheid van je zielenleven.
Dat is de oplossing.
Jij kunt bovendien herkennen wat heelheid is, als je het ervaart.
Hoe?
Omdat je heelheid diep in jezelf herkent.
Je bent bedoeld om heelheid te ervaren, om je op heelheid te richten.
Die bron van rust, zekerheid en vertrouwen geeft je hele leven een nieuwe, stevige basis.
Dat helpt bij de stormen, die kunnen woeden in het leven van alledag.
Ieder mens wil gezien, gehoord en gekend worden.
Niemand leeft in een vacuüm.
We hebben relaties: met onszelf, met anderen, met de wereld om ons heen, met de natuur, het universum, met God (of hoe jij dat ziet) …
We zijn relaties.
En in die relaties zoeken we een bepaalde vorm van erkenning: wezenlijke herkenning.
Een weerklank en waardering voor wie we zijn en dat we ‘er’ zijn.
Op een diep niveau.
We leven niet alleen met ons hoofd en met ons hart.
We leven ook vanuit onze ziel.
Ziel is een lastig woord.
Het betekent iets anders voor verschillende mensen.
In het rijtje hoofd – hart – ziel staat ziel voor datgene in onszelf dat zich wil verbinden met de grond onder ons bestaan en de bron van ons bestaan.
Meedoen, gewaardeerd worden, zinvolle contacten, eigen doelen bereiken, inspiratiebronnen, spiritualiteit, tot rust kunnen komen, enzovoorts …
Het zijn allemaal mogelijke manieren om ons zielenleven te voeden.
Zeker de huidige tijd, na een jaar COVID19, vraagt ons uit.
Hoe houden we het uit?
Er is veel onzekerheid, veel stress.
De vanzelfsprekendheid waarmee ons leven liep, staat al maanden onder druk.
Misschien heb je zelf een dierbare verloren, of je eigen gezondheid.
Kun je nog plannen maken?
Wat zijn je mogelijkheden om je plannen te realiseren?
Wat gaat de toekomst ons brengen?
Onzekerheid en stress zijn er nog wel even…
Onwelkome metgezellen op ons levenspad.
Hoe gaan we om met dit niet-willen?
Niemand koos voor een pandemie.
Toch is ie er.
Hoe gaan we hier mee om?
Misschien kunnen we starten bij het besef dat deze onwelkome metgezel niet de enige metgezel is op onze levensreis.
Wie vergezellen ons nog meer?
Mensen waar we van houden.
Mensen die onze vriend zijn.
Mensen die ons inspireren.
Geliefde huisdieren.
Het kan in de tegenwoordige tijd zijn.
Het kunnen mensen uit je verleden zijn.
Het kunnen geliefde herinneringen zijn.
De eeuwigheid kent geen tijd.
In ons zielenleven zijn alle waardevolle, inspirerende en liefdevolle relaties actueel.
Wat kan wel?
Je kunt voor jezelf de balans opmaken en doen wat wel kan.
Je kunt je aandacht richten op innerlijke groei.
Je kunt genieten van de mooie dingen, die wel op je pad komen.
Je kunt dankbaar zijn (of proberen te zijn) voor waar je innig dankbaar voor kan zijn.
Tot op de bodem van je ziel.
Dat voelt innig goed.
Dat is goed
Waardevol.
Zinvol.
Als jij nu gebukt gaat onder de gevolgen van je moederwond, heel dan je moederwond.
Dat geeft je zoveel meer vertrouwen, zelfsturing, wilskracht, initiatief, positiviteit, innerlijke rust en harmonie, zingeving …
Het maakt je leven mooier.
En je beschikt over veel meer innerlijke hulpbronnen voor als het tegenzit.
