Je rot voelen wil je niet
Rotgevoelens willen we niet.
Verdriet, angst, schaamte en schuldgevoelens willen we niet.
Verdriet doet zeer.
Angst is bedreigend.
Schaamte en schuldgevoel leggen je lef en durf volkomen lam.
En we vrezen met grote vreze dat we deze beerput[1] aan narigheid open moeten trekken als we besluiten heel te worden. Als we onszelf de kans willen bieden op leven in plaats van overleven. Liever doen we niks.
Logisch.
Maar wat als je strategieën niet meer werken?
Totdat we merken dat er niks anders op zit, omdat al onze strategieën vergeefs zijn. Ze leiden slechts af van de oude pijn, die we wegstoppen, maar niet weg gaat.
Want zo’n beerput aan oude pijn blijft een vat vol ellende, totdat je ontdekt waardoor die put volliep. En totdat je ontdekt waar je nieuwe afvoerkanalen kunt maken, zodat die put leeg kan stromen.
Zoiets lukt niet zonder nieuwe informatie.
Nieuwe informatie geeft nieuwe mogelijkheden
Zonder nieuwe informatie houden
we de klep op de beerput. Zetten er desnoods een bloembak op. Vrolijke
bloemetjes erin. Dan lijkt het nog wat.
We camoufleren in onze handelingen en ons gedrag ons oude pijnlichaam onder een
houding van ‘niks aan de hand’.
Vergeten dat die beerput er is, lukt niet. Al was het alleen maar door het feit dat je die bloemetjes moet verzorgen om ze mooi te houden. Het handhaven van onze ‘niks aan de hand’ houding kost energie, inspanning en nachtrust. Kost – kortom – vitaliteit.
Wat je nodig hebt is een soort deltaplan voor je eigen beerput. Na de watersnoodramp van 1953 besloot Nederland de Zuid-Hollandse en vrijwel alle Zeeuwse zeearmen af te dammen als bescherming tegen hoogwater door in te grijpen in de waterloop.
Een deltaplan voor het helen van je moederwond
Net zo heb je gericht een plan van aanpak nodig om het ontstaan en de instandhouding van die beerput te snappen en over te gaan tot het ontmantelen ervan. Een gericht plan van aanpak om je moederwond te helen: dat is wat wel werkt als je een oud pijnlichaam met je meetorst en ervan af wilt.
Over de deltawerken is 43 jaar gedaan. Zolang duurt het ontmantelen van jouw beerput aan oude pijn zeker niet, mits je gebruik maakt van een gericht plan van aanpak. Daarvoor moet je meer weten dan je nu weet.
Broodnoodzakelijk: meer weten dan je nu weet
Om welke nieuwe informatie gaat het?
Het gaat om: 1) weten waardoor een moederwond ontstaat binnen de zorg voor een kind; 2) welke factoren een rol speelden in het leven van je moeder en vader, die hen verhinderden optimaal te kunnen zorgen; 3) welke maatschappelijke belemmeringen een rol speelden; 4) wat de negatieve invloed is van het patriarchaat, waardoor mensen beperkt worden tot vrouwen- en mannenrollen; 5) welke overtuigingen je door 2 tot en met 4 als het ware met de paplepel kreeg ingegoten; 6) welk gedrag je hebt aangeleerd om te kunnen overleven; 7) op welke manieren je – om te kunnen overleven – deel wilde blijven uitmaken van het familiesysteem; 8) welke varianten van valse hoop en valse macht je hebt ontwikkeld; 9) in kaart brengen wat niet werd gezien, gehoord, gekend, erkend en bekrachtigd, maar wat jij als uniek en onvervangbaar persoon wel bent; 10) het werkelijke potentieel aan menselijke mogelijkheden leren kennen, waartoe jij, als mens, toegang hebt. Dit gaat enerzijds over de potentiele mogelijkheden in je levensloop van pasgeborene tot vrij mens en anderzijds een holistische visie op de innerlijke niveaus van bewustzijn: emotioneel, mentaal en spiritueel.
Zo.
Tien.
Tien stappen voor jouw beerput ontmantelingsplan.
‘Laat maar,’ denk je misschien.
‘Ik geef die bloemetjes wel water.’
Vertrouwen op je menselijke natuur
Maar als proces is het anders. Een natuurlijk proces werkt gewoon, omdat het een natuurlijk proces is.
Dat lijkt een dijk van een cirkelredenering, maar in feite is het een beschrijving van een van de grootste mysteries van het leven.
Een moederwond kan helen. Dat kunnen we beschrijven en ervaren. Helen ligt gewoon binnen het vermogen van je menselijke natuur.
Jouw beerput liep vol door conditionering, die jouw ontwikkeling als mens niet ondersteunde. Jouw beerput liep vol door aangeleerde gedachten en aangeleerd gedrag, die niet met jouw werkelijke behoeften overeenkomen. Je rotgevoelens zijn een resultaat van verkeerde zorg, die jouw unieke persoonlijke menselijke natuur niet diende noch ondersteunde.
Maar jouw unieke persoonlijke menselijke natuur is niet weg. Die is hooguit in de marge geraakt, maar is niet weg. Op het moment dat je aan de slag gaat met deze informatie: 9) in kaart brengen wat niet werd gezien, gehoord, gekend, erkend en bekrachtigd, maar wat jij als uniek en onvervangbaar persoon wel bent; 10) het werkelijke potentieel aan menselijke mogelijkheden leren kennen, waartoe jij, als mens, toegang hebt. Dit gaat enerzijds over de potentiele mogelijkheden in je levensloop van pasgeborene tot vrij mens en anderzijds een holistische visie op de innerlijke niveaus van bewustzijn: emotioneel, mentaal en spiritueel – wordt allesten goede gekeerd.
De mens is goed geschapen, zeer goed, zelfs (Gen.1: 31). Leer jezelf kennen. Dan ontdek je gaandeweg dat jij zelf innerlijk beschikt over de sleutels voor jouw eigen heelheid.
Herwin je menselijke erfenis
Daarmee herwin je alle goeds wat noodgedwongen is weggestopt.
Dan kun je van harte blij en dankbaar zijn om hier te zijn.
Er te zijn.
Ondanks alles.
[1] Een beerput – [wikipedia] Een beerput is een put waarin menselijke uitwerpselen opgevangen worden. Vroeger was boven de put een bankje met een gat aangebracht, de zogenaamde poepdoos. Deze was algemeen in gebruik voordat er waterclosets kwamen en de wc’s op een riolering werden aangesloten. Ik gebruik deze beeldspraak om aan te geven dat we ons reservoir aan oude pijn, ons pijnlichaam kun je zeggen, liever niet opmerken. Net zo min als een beerput naar geurende bloemen ruikt, maar een stank verspreid waar we voor op de loop gaan, net zo min worden we aangetrokken onze oude pijn te bestuderen en te louteren.
Leave a Reply