Positieve gezondheid is een brede kijk op gezondheid.
Gezondheid uitgewerkt in zes dimensies, die worden weergeven in een spinnenweb (zie het plaatje bovenaan).
Zes dimensies
Lichaamsfuncties, mentaal welbevinden, dagelijks functioneren, zingeving, meedoen en kwaliteit van leven zijn de zes dimensies.
Een moederwond heeft negatieve invloed op alle dimensies.
Hoe heeft een moederwond invloed op alle zes dimensies?
Onder de concrete zaken uit de zes dimensies ben jij jij.
Anders gezegd: voorafgaand aan de score in de zes dimensies is er degene die jij bent.
Jij hebt een lichaam, gedachten, overtuigingen, emoties en een zielenleven (bewust of nog onbewust).
Jij bent lichaam, hoofd, hart en ziel.
Al deze aspecten komen in de loop van je ontwikkeling tot wasdom.
Wat daarvoor nodig is, is zorg die goed genoeg is – zeker op jonge leeftijd.
Onze ontwikkeling in het kort
Je leert vertrouwen en hoop,
je leert omgaan met begrenzingen zonder je eigenheid en eigen wil te verliezen,
je leert doelen stellen en eraan werken,
je leert leren waardoor je je in staat voelt het leven aan te kunnen,
je leert wie je bent en waar je voor staat,
je bent in staat om vanuit je eigen secure base intiem te zijn zonder je te verliezen in een ander,
je ontwikkelt een innerlijk vermogen tot zorg
en je komt ertoe alle licht- en schaduwzijden in je leven te onderkennen en integreren.
Als je verkeerde zorg ontvangt, dan ontstaat een moederwond.
Wat gebeurt er door een moederwond?
Een moederwond beschadigt de vorming van jouw vorming.
Je krijgt niet wat je voor een gezonde ontwikkeling wel nodig hebt.
In plaats daarvan krijg je verkeerde zorg.
Wat is verkeerde zorg?
Verkeerde zorg is:
- Te veel van het slechte
- Te veel van het goede
- Te weinig van het goede
Kort gezegd:
Te veel van het slechte is mishandeling.
Te veel van het goede is overbescherming.
Te weinig van het goede is verwaarlozing en een gebrek aan troost, ontferming, bescherming en bekrachtiging.
Een moederwond is een verlieservaring
Je krijgt niet wat je wel nodig hebt.
Een moederwond ontstaat ten diepste niet door iets in de acties van de ander, zoals de vormen van verkeerde zorg, maar door het ontbreken van het antwoord op jouw behoeften.
Het verlies is verlies van wat had kunnen zijn, de belofte en je behoefte om ‘iemand’ te zijn.
Het verlies dat je ervaart als kind, is verlies van wat je nodig hebt zonder bewust te weten dat je het nodig hebt en je, als kind, machteloos en krachteloos bent om wel in je behoeften te voorzien.
Overleven door vals zelf, zelfverlating, valse hoop en…meer
Wie je wel bent, wordt niet wezenlijk gezien, gehoord of erkend.
Delen van jezelf stop je weg – voor de ander en voor jezelf.
In plaats daarvan toon je de wereld een masker dat beter wordt geaccepteerd.
Het masker dat je de wereld toont is een vals zelf.
Het verwijderd raken van je oorspronkelijke, unieke zelf is zelfverlating.
Een van de dingen die je als kind van nature doet, helpt je nu ook niet verder.
Dat is je broodnoodzakelijke egocentrisme en narcisme.
Je bent als kind heel erg op jezelf gericht.
Dus als iets fout gaat… als er iets gebeurt dat jij als rampzalig beleeft….
Dan geef je – kort gezegd – jezelf de schuld.
De voedingsbodem voor een negatief zelfbeeld is geboren.
Als kind bezitten we ook een groot aanpassingsvermogen.
Daardoor zijn we in staat tot allerlei overlevingsstrategieën.
We gaan bepaalde rollen spelen.
Die werken best goed. We kunnen overleven.
Op volwassen leeftijd worden deze strategieën struikelblokken.
Deze strategieën zijn niet langer passend op volwassen leeftijd, maar ze zijn wel onbewust in ons wezen ingeweven.
We ontwikkelen allerlei vormen van afweermechanismen.
Ze helpen ons als kind, we struikelen erover als volwassene.
Als kind kun je ook noodgedwongen medeplichtig worden aan een toxic familiesysteem.
Je wilt tenslotte overleven.
We ontwikkelen ook valse hoop.
Valse hoop was onze hoop op een happy end, dat nooit kwam.
Valse hoop maakt dat we onze innerlijke pijn buiten ons bewustzijn houden.
Het is een onmogelijke fantasie.
Valse hoop herkennen we aan de vorm “Als ik maar …, dan zal mamma eindelijk …”
Of allerlei varianten daarop.
In wezen komt het erop neer:
Met dezelfde gezinsleden en dezelfde gezinsdynamiek andere resultaten verwachten, is valse hoop.
We ontkennen voor onszelf dat het van geen kanten deugt met onze cover story: “Er is niks aan de hand.”
Zelfbescherming
Alle manieren waarop je als kind probeert om te gaan met verkeerde zorg, doe je om jezelf te beschermen en te kunnen overleven.
Als kind ben je machteloos en krachteloos iets aan je ouders of de situatie te veranderen.
Het is beter te zorgen dat er iets wel wordt geaccepteerd, dan het risico vergroten op niet overleven.
Assimilatie, imitatie en indoctrinatie
Spelenderwijs leren we als kind door assimilatie, imitatie en indoctrinatie.
We nemen allerlei manieren, gedachten en overtuigingen over uit onze omgeving.
We zitten met een moederwond tragisch in de knel voor onze ontwikkeling.
We trekken negatieve conclusies over het leven en onszelf.
Twee kenmerkende overtuigingen
Op volwassen leeftijd worden we geleefd door onze twee moederwondovertuigingen:
1. Er is iets mis met mij.
2. Ik moet eerst iets aan mezelf veranderen, voordat anderen me kunnen waarderen of van me kunnen houden.
Oplossing
Het proces Van Moederwond Naar Zelfliefde ontrafelt al deze aspecten stap voor stap.
Daardoor ontstaat vanzelf een veel hogere score in alle zes dimensies van het model van positieve gezondheid.
Het helen van onze moederwond is een constructieve stap om echt te gaan leven in plaats van overleven.
Leven ook met alle liefde voor onszelf.
Deel 1 lees je hier!
Leave a Reply