Ze doen het wel meer, notarissen. Niet alleen de leveringsakte en de hypotheekakte passeren voor je nieuwe koopwoning. Er zijn ook uitbreidingen mogelijk waarbij je korting krijgt op de prijs van meer van hun diensten. Zo’n verdienmodel waarbij hoe meer je afneemt, hoe groter de korting wordt. Hartstikke handig. Je zit er tenslotte toch al, op de dag dat je officieel de eigenaar van je nieuwe huis wordt.
Testamenten bijvoorbeeld. Op diverse varianten van een testament krijg je naar ratio korting. En dat vonden we nu toch wel makkelijk. En ook verstandig om te doen. Met een testament heb je meer keuzemogelijkheden om je nalatenschap een goed thuis te geven dan bij het familierecht uit het Burgerlijk Wetboek.
Mijn testament
Bijvoorbeeld voor mezelf. Ik heb geen kinderen. Mijn ouders zijn dood. Behalve een zus waarmee ik al jaren ben gebrouilleerd, is er geen familie, behalve dan misschien in de 5e of 6e graad. Dan zou ik even heel diep moeten nadenken wie dat zijn in het buitenland. Gaan die Nederlandstalige esoterie of filosofie lezen? Help ik ze met spullen uit mijn huiskapel? Neuh. Dacht het niet.
Dus met een testament is er nu geregeld wie wel erft. En in welke volgorde. Van mij erven uiteindelijk heel leuke neven en nichtjes van de koude kant van de familie.
Dat schept orde en duidelijkheid.
En doet heel onverwacht toch ook meer…
Het heeft me diep ontroerd. Het heeft me diep beroerd. Een vrede met het eind van mijn aardse bestaan, van waaruit ik die neven en nichtjes een stimulans kan geven voor hun leven. Het is goed dat het naar een jongere generatie gaat. Zij hebben de toekomst te leven. Lang nadat ik overleden ben.
Het heeft me nieuwe ogen gegeven om te kijken naar wat ik wel of niet doe. Anders te kijken naar wat ik wel of niet bewaar. Het maakt me op een bepaalde manier zorgzamer om wat ik heb te verzorgen. Een andere manier van verantwoordelijkheid nemen.
En, schoot het me opeens te binnen, het is heel handig om een adresboek met al mijn relaties te maken. Niet alleen van de mensen waar ik mee omga, maar ook al die instanties die gewenst of niet een deel van mijn leven uitmaken. Niet op vijf plekken ofzo verspreid met ieder een eigen logica, maar mooi samengevoegd. Stel je de bende eens voor als mensen die niet mijn hoofd op hun schouders hebben hun weg moeten zoeken in mijn persoonlijk gecodeerd systeem om de nalatenschap af te wikkelen… Dat ga ik niemand aandoen.
Een nalatenschap is meer dan een testament
Een testament gaat vooral over materiele zaken. Maar wat je nalaat is natuurlijk veel meer dan dat. Niet alleen alles wat je doorgeeft, is een nalatenschap. Ook alles wat je zelf aan levenslessen, inzicht en verworven wijsheid meeneemt naar een volgend leven is een nalatenschap van dit leven.
Wat je ook nalaat, is alles wat je niet doet. Dat is de andere betekenis van ‘nalaten’: niet nakomen, veronachtzamen, verwaarlozen, verzuimen, verzaken, vergeten, achterlaten, laten. Dat klinkt meer negatief dan positief. Maar het nalaten, het niet doen van verkeerde gewoontes is juist weer wel positief.
Wat zou je verkeerd kunnen noemen?
Alles wat je gezondheid schade toebrengt?
Alles wat je omgeving schade toebrengt?
Alles waarmee je niet in het reine bent?
Wat vind jij verkeerd?
Wat zou jij willen nalaten?
Natuurlijk is het zo dat ook omstandigheden invloed hebben op je inkomen, je woonplezier, of… Niemand is een eiland. Maar jij bent nou ook weer niet een strootje in de wind. Geknakt bij de eerste windvlaag. Jij hebt een innerlijke kracht.
Waar je in ieder geval alle zeggenschap over hebt, is je eigen innerlijke wereld. Daar heb je alle kansen om met jezelf in het reine te komen. En met je levensgeschiedenis. Daar heb je alle kansen voor een maximale ontwikkeling van innerlijke harmonie en sereniteit. Van vertrouwen, tevredenheid en plezier.
Ruim je onafgemaakte zaken op
Wat daarvoor nodig is, is dat je niet meer vast zit in onafgemaakte zaken. Oude pijn, een moederwond, is vrijwel altijd een groot deel van die onafgemaakte zaken.
Hoezo?
Omdat jij, als mens in wording, voor je voortbestaan afhankelijk was van je ouders/ verzorgers. Omdat jij te klein was en niet krachtig genoeg om je te verzetten tegen geweld dat je werd aangedaan. Omdat jij nog niet genoeg wist om te verwoorden wat er niet klopte. Omdat wat je is verteld deel uit ging maken van jouw identiteit. Omdat je, bij gebrek aan beter, wat je ook meemaakte ‘gewoon’ vond. En omdat jij zelf ‘medeplichtig’ werd om je gezin van oorsprong maar bij elkaar te houden. ‘Medeplichtig’ is een groot woord, weet ik. Je deed het niet willens en wetens, of met de kennis van nu. Maar iets in jou was loyaal. Iets in jou is aan het redderen geweest, omdat zelfs een onveilige situatie nog altijd wel een vertrouwde situatie was. En al was er zo veel fout, als jij maar… dan zou het vast goed komen.
Des te meer hiervan onbewust blijft in je latere leven, des te groter is de invloed op jouw coping in allerlei situaties. Niet alleen op je coping, maar ook op je zelfbeeld en op je verwachtingen. Het blijft een invloed houden op je overtuigingen en gedrag, zonder dat de pijn vermindert. Pijn, die er kan zijn als angst, schuldgevoel, schaamte, woede, haat, trots. Je wordt een overachiever of underachiever. Je werkt je over de kop of je pakt niets op. Allerlei verslavingen of psychosomatiek kunnen een rol spelen. Totdat je het automatisme van dit onbewuste proces doorbreekt.
Het doorbreken van het automatische van dit onbewuste proces, is heel raar en ongemakkelijk om te doen. Welke nieuwe taak is dat niet? Maar het geeft je wel de kans op meer dan je tot nu toe had.
Zo ruim je je moederwond op
Wat je ervoor kan doen is het analyseren van je huidige overtuigingen en gedrag. Onderzoeken welke daarvan je geërfd hebt uit je jeugd. Kiezen of je die nalatenschap aanvaard. Analyseren waar jij zelf ‘medeplichtig’ was en welke verhalen in de vorm van “als ik maar…” aan jezelf hebt verteld. Tegelijkertijd je innerlijk verruimen door meditatie, contemplatie en gebed. Je zelfzorg op de eerste plaats zetten, omdat jij nodig bent in jouw leven. Inventariseren wat je wel wilt en dat stap voor stap vormgeven.
Des te meer je je eigen onafgemaakte zaken afmaakt, des te groter wordt je innerlijke wereld. En beter. Innerlijke harmonie, sereniteit, vertrouwen, tevredenheid en plezier zijn grenzeloos. Ze zijn zonder einde. Ze worden niet begrensd. Ze doen je heel erg goed. Dat maakt ze van onschatbare waarde. En dat is ontzettend waardevol. Het maakt je leven mooi. Het maakt je leven goed.
Wat wil jij nalaten?
Ga jij nadenken over je testament? Heb je dat al gedaan? Ga je je testament veranderen?
Ga jij aan de slag met je onafgemaakte zaken? Ben je al een eind op weg hiermee?
Of heb je juist hulp nodig bij het opruimen van onafgemaakte zaken?
Laat het weten in een reactie.
En als je hulp nodig hebt, kun je altijd contact met me opnemen.
Bedankt voor het delen van je verhaal over het thema ‘nalaten’. Het is inderdaad meer dan materialen en geld. Toch zijn dit vaak wel de belangrijkste zaken om te regelen. Ik vind het mooi dat dit thema van verschillende kanten wordt belicht.